باره از بخارا احمد طویل نام را فرستادند، بگرگان آمد و ناصران با او مصاف دادند و او را شکسته، تنها او با بسطام افتاد و بیشتر حشم بجاجرم و اسفراین پراگنده گشتند.
احوال داعی پس از خلاص و واقعات او با فرزندان ناصر
داعی صغیر حسن قاسم چون [از حبس خلاص و خیر یافت] بگیلان رسید، معتمدان بطبرستان فرستاد و مالهای مدفون و ودیعه‌ها که بدست مردم بامانت سپرده بود با گیلان نقل فرمود و ناصران هردو برادر بگرگان بودند و داعی مال بگیل و دیلم داد و بوعده‌های بسیار امیدمند گردانید تا قومی انبوه برو جمع شدند، ناگاه چنانکه بطبرستان خبر نبود لشکر برگرفت بآمل آمد و از آمل بساری، و ناصران از گرگان ابو بکر الزّفری۱ را بآمل میفرستادند تا خبر داعی بگیلان تفحّص کند، چون باستراباد رسید مردی را دید راه‌گذری، گفت از کجا می‌آیی، جوابداد که از لمراسک، پرسید چه خبر داری، گفت داعی بلمراسک رسیده بود چون من بیرون آمدم، ابو بکر الزّفری هم در لحظه باز پس شد، چون بگرگان رسید ابو القاسم ناصر با هروسندان بمشورت نشسته بود، گفت تو بدین زودی چرا بازگشتی، گفت کاری بود، ابو القاسم بدانست که خیر نیست، جای خالی کرد و حال پرسید، ابو بکر او را از آمدن داعی آگاه کرد و گفت هرآینه فرداد اینجا باشد، ابو القاسم ناصر پیش برادر بو الحسین رفت و بمشورت مشغول شدند و قرار افتاد که بو الحسین باستراباد رود مصاف دهد، جمله لشکر با او برنشستند و ابو القاسم و هروسندان بگرگان مقام کرده تا با فرداد چون صبح صادق بیامد هروسندان و سیّد ابو القاسم از شهر بیرون آمدند و آنجا که گور داعی محمّد زید است ایستاده تا خبر که از استراباد افتد بدانند، غلامی از آن علی قمی درزی۲ از گرگان بیرون افتاد بتعجیل و با یکی از اصحاب ابو القاسم سخنی بگفت پرسید که چه میگوید خیر است، گفت این غلام میگوید اصحاب لیلی۳ بخانه‌های ما درافتادند و غارت میکنند و خزانه و بارگاه تاراج کرده، ابو القاسم هرومندان را گفت یا ابا حرب این حال چگونه است، گفت من ازین خبر ندارم در شهر رویم تا بدانیم، چون با شهر شدند دیلمان پیش افتادند خانه‌ها غارت کرده، هیچ نگفت و در سرای شد، حصیر نیز برداشته بودند، در حجره رفت و کلاه از سر بیفگند و سر بزمین
________________________________________
(۱) - ب: الظفری
(۲) - کذا در ب و سایر نسخ، در الف (بدون نقطه)
(۳) - کدام لیلی [؟]
