بأوا بقتل الرّضا من بعد بیعتهو أبصروا بعض یوم رشدهم و عموا لا یطغینّ بنی العبّاس ملکهمبنو علیّ موالیهم و إن زعموا لا بیعة ردّعتهم عن دمائهمو لا یمین و لا قربی و لا ذمم کم غدرة لکم فی الدّین واضحةو کم دم لرسول اللّه عندکم۱
و این خود ملامت دنیاست که برداشت تا غرامت آخرت که فروگذاشت چیست رسید آنچه رسید و هنوز تا چه رساند قال عزّ من قائل: اَلَّذِینَ یَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مِیثٰاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مٰا أَمَرَ اللّٰهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولٰئِکَ هُمُ الْخٰاسِرُونَ۲ ، [شعر]۳:
یا أرض طوس سقاک اللّه رحمتهماذا حویت من الخیرات یا طوس طابت بقاعک فی الدّنیا و زیّنهاشخص زکیّ بسنآباد مرموس [شخص عزیز علی الإسلام مصرعهفی رحمة اللّه مغمور و مغموس۴] یا قبره أنت۵ قبر قد تضمّنهعلم و حلم و تنزیه۶ و تقدیس [فخرا فإنّک مغبوط بجثّتهو بالملائکة الأحرار محروس]
چون رضا را علیه السّلام از پیش برگرفت بمدینه فرستاد و پسر او را که شیعه محمّد التّقی میگویند و ببغداد و عرب محمّد الجواد میخوانند بیاورد و دختر خود امّ الفضل را بدو داد و با او سپرد و عرسی ساخت که تا جهانست ولیمۀ چنان نشان ندادند و چهارصد طبق گوی عنبر در میان هریک درّی بر محمّد التّقی نثار کردند و او را با مدینه فرستاده ۷ و بعد از آن علمای اسلام را حاضر فرمود و چهارصد تن را برگزید و از آن جماعت چهار
________________________________________
(۱) - این ابیات از قصیدۀ معروفۀ ابو فراس حمدانی است در ذمّ بنی عباس (سیّد ظهیر الدّین صفحۀ ۲۸۸ و اولیاء اللّه ص ۶۲) که چند بیت از آن در صفحات ۹۲ و ۲۰۴ گذشت.
(۲) - قرآن سورۀ ۲ (سورة البقرة) آیۀ ۲۵
(۳) - این قطعه شعر که بضبط مناقب ابن شهر آشوب و عیون أخبار الرّضا از علیّ بن احمد الخوافی است فقط در الف هست.
(۴) - این بیت و بیت آخر را مناقب و عیون اضافه دارند.
(۵) - مناقب: یا قبر انّک
(۶) - مناقب و عیون: تطهیر
(۷) - از اینجا تا ابتدای جملۀ: «فی الجمله در عهد مأمون» فقط در الف هست
