و زبانها و مذاهب و داستانها و افسانههای قبل از تاریخ این ملل شده به هشت شعبه تقسیم کردهاند: ۱ - آریانی بالاخص. ۲ - یونان و مقدونی. ۳ - ارمنی.
۴ - آلبانیائی (در شبه جزیرۀ بالکان). ۵ - ایطالیائی. ۶ - سلتی (بومیهای اروپای غربی). ۷ - ژرمنی (آلمانیهای غربی و شرقی اروپا، آنگلوساکسونها و اسکاندیناویها). ۸ - لیتوانی و اسلاوی (لیتوانیها و نیز اسلاوهای غربی، شرقی و جنوبی اروپا)[۱]
به عقیدۀ محققین این مردمان در عهدی بسیار قدیم در جائی باهم زندگانی میکردهاند و بعد بجهتی که معلوم نیست، شاید از زیاد شدن سکنه و کمی جا بوده، هرکدام بطرفی رفتهاند. زمان جدا شدن این مردمان را از یکدیگر نمیتوان محققا معلوم کرد، ولی بعضی تصوّر میکنند که در حدود سه یا چهار هزار سال ق. م بوده. در باب مساکن اصلی مردمان هند و اروپائی نیز عقائد علماء فن مختلف است.
برای نمودن تشتت کافی است ذکر شود که مساکن اصلی آنها را در این جاها پنداشتهاند:[۲] پامیر، آسیای وسطی، فلات ایران، ارمنستان، کوههای کارپات، جنوب روسیۀ کنونی، سواحل رود دانوب سفلی، آلمان شمالی، جنوبی، غربی، اسکاندیناوی، سایر جاهای اروپا. از این اختلاف معلوم است که مسئله حل نشده، ولی اخیرا اکثرا باین عقیدهاند که جائی در شمال اروپا یا آسیا بوده.
نژاد زردپوست
این نژاد را بعض محققین نژاد مغول نیز مینامند. موافق عقیدۀ اکثر علماء فن زردپوستها بسه قسمت بزرگ تقسیم شدهاند: ۱ - چین و تبت. ۲ - مغول و منچو. ۳ - ترک و تاتار. بیشتر این مردمان در آسیای شرقی، سیبریا و آسیای وسطی سکنی دارند.
- ↑ از چندی به این طرف ملل هند و اروپائی را از کلمۀ سَدْ (صد) در زبان آنها به دو گروه بزرگ تقسیم کردهاند: گروهی که صدرا (سَتْ) و گروهی که همان لغت را (سنّتَ) میگفتند، آریانها و ارامنه و آلبانیها و لیتوانی و اسلاوها جزو گروه (سَت) یا شرقی هستند، یونانیها و مقدونیها و ایطالیائیها و سِلْتْها و ژرمنها جزو گروه (سِنْتَ) یا غربی.
- ↑ دمُرْگان - تمدّنهای اوّلی - صفحۀ ۱۶۲ طبع پاریس ۱۹۰۹.