۵-بر پارچه‌های گلدانهائی، که در شوش هیئت فرانسوی در زمان ریاست دمرگان یافته بسه زبان نوشته‌اند: «خشیارشا» - «اردشیر» - «شاه» [۱].
۶-چند مهر از اشخاص متفرقه بدست آمده، که دارای این اسامی است:
الف-ارشک نام پسر آثیابئوشنه. ب-هدخی‌ی. . . . . . . ثدث.
ج-دشداسک. د-وهی‌ی‌ویش‌داپای. ه-من‌خرشادشی‌یا. گمان می‌کنند که آخری از خشیارشا است.
هفتم-آثار فیروزآباد، سروستان و فراش‌آباد
در خاتمه لازم است کلمه‌ای چند در باب این آثار گفته شود.
فیروزآباد
در فیروزآباد، یعنی در محلّی، که در بیست فرسنگی شیراز از طرف جنوب و به مسافت ده فرسنگ تقریباً از کازرون واقع است، خرابه‌های بنائی دیده می‌شود، که آن را چنین توصیف کرده‌اند [۲]: بنائی است بطول ۱۰۳ مطر و نیم در عرض ۵۵ مطر و نیم. مدخل عمارت از طرف شمال است و در مقابل چشمۀ آب زلالی، که دور آن دیواری ساخته بودند. بنای مذکور عبارت از طالار بزرگی است، که سقف آن طاق است و بواسطۀ رواق بزرگی با فضای بیرون راه دارد. طول رواق ۲۷ مطر و عرض آن ۱۲ مطر است. از طرف راست و چپ طالار مزبور دو اطاق طاقی است، که با طاقچه‌های کوچک تزیین شده و پشت این اطاقها سه اطاق مربعی، که هریک دارای گنبدی است. پهلوهای گنبدها به ۱۳ مطر می‌رسد و بلندی گنبدها از سطح زمین ۲۲ مطر است. حیاط جلو طالار ۳۹ مطر مربع وسعت دارد. دیوارها خیلی ضخیم است. دیوارهای اطاقها ۴ مطر و سه‌ربع و سایر دیوارها از ۲ تا سه مطر ضخامت دارد. تمام بنا از آجر سرخی است، که خوب پخته‌اند و ملاط از آهک و ماسه ترکیب
________________________________________
- ↑ تلمن چنین نوشته، ولی (کوسویچ) گوید، که این پارچه‌ها از چهار گلدان است، گلدانها از مرمر سفید بوده و دارای کتیبه‌ای بپارسی، عیلامی، آسوری و آرامی. اکتشاف آن را هم در خرابه‌های شوش به (لفتوس) نسبت می‌دهند.
- ↑ G. Perrot et Ch. Chipiez. Histoire de l'Art dans l'Antiquite. t. v. p. ۵۶۴-۵, . (پرّووشی‌پیه، تاریخ صنایع قدیمه، ج ۵، ص 584) Paris. ۱۸۹۰
