تو می‌توانی آنها را بشناسی. آنگاه تو خواهی دانست، که نیزه‌های پارسیها دور رفته. آنگاه تو خواهی دانست، که پارسیها دور از پارس جنگیده‌اند».
بند پنجم
«داریوش شاه می‌گوید: آنچه کردم، بفضل اهورمزد بود.
اهورمزد یاری خود را بمن عنایت کرد، تا کار را به انجام رسانیدم. اهورمزد مرا از هر بدی بپاید[۱] و نیز خانوادۀ من و این ممالک را. این است استغاثۀ من از اهورمزد. اهورمزد این دعای مرا اجابت کناد».
بند ششم
«ای بشر، آنچه اهورمزد امر کرده، به تو می‌گویم: راه راست را مگذار، بد میندیش، گناه مکن» (ویسباخ ترجمه کرده: ای بشر، فرمان اهورمزد را اطاعت کن، راه راست را مگذار، ستمکار مباش).
راجع ببعض اسامی، که داریوش در کتیبۀ خود ذکر کرده، باید گفت، که محقّقین در تطبیق آن اختلاف‌نظر دارند: ۱-ث‌ت‌گوش را غالباً باساتاگید[۲] هرودوت تطبیق می‌کنند و باید این نظر صحیح باشد. بنابراین این ایالت عبارت از:
افغانستان مرکزی بوده و تقریباً از هرات تا حوالی سند امتداد می‌یافته.
۲-گندار را، بعضی با صفحه‌ای در شمال و شرقی کابل تطبیق کرده‌اند و برخی با کابل و پیشاور کنونی. ۳-سکهای هوم‌ورک، مردم سکائی بودند و مساکنشان در صفحه‌ای بود، که گیاه هئومه بعمل می‌آورد، این گیاه همان سومه هندیهای قدیم است و در میان پیروان زرتشت، چنانکه در قرون بعد دیده می‌شود، در موقع عبادت بکار می‌رفت. امّا باین سؤال، که این صفحه در کجا واقع بود، جواب محقّقی نمی‌توان داد، زیرا بعضی صفحۀ مزبوره را در این‌طرف رود سیحون می‌نمایند و برخی در آن طرف. دلایلی، که اقناع‌کننده باشد، برای تطبیق این محل با یکی از محل‌های
