(۸۴)- شوش، نمونه‌ای از کاشی‌سازی (نقّاشی گوتیه)
سر امپراطوری آسیا است و این روز باید صاحب آن را معیّن کند.
این چند کلمه برای شجاعان کارآزموده کافی است. ترتیب مقرّر را بخاطر آرید و تا زمانی، که لازم است، خاموشی را حفظ کنید. فریاد عمومی برنیاورید، مگر وقتی که لحظۀ قطعی دررسد، متوجّه فرمان باشید و با سرعت آن را اجرا کنید. هرکس باید بداند، که، اگر می‌توانست بهره‌مندی را تأمین کند، ولی از جهت اهمال باعث اضمحلال شده، مسئول است». آرّیان گوید، که اسکندر این نطق را پس از معاینۀ حول‌وحوش میدان جنگ، که در روز قبل از جدال بعمل آورد، در حضور سرداران مقدونی کرد، ولی از مفاد آن استنباط می‌شود، که این نطق در همان روز جدال شده.
صف‌آرائی طرفین
آرّیان از قول آریستوبول[۱] گوید: بموجب نقشه‌ای که پس از جدال گوگمل بدست آمد، ترتیب جنگی قشون داریوش چنین بود: در جناح چپ سواره‌نظام باختری و دهائی و رخّجی صف بسته بودند و نزدیک آنان-سواره‌نظام و پیاده‌نظام پارسی، که باهم مخلوط بودند. صفوف پارسیها به شوشیها و کادوسیان تکیه داده از نوک جناح چپ تا وسط قلب کشیده بود. در جناح راست سل‌سوریان[۲]، اهالی بین النهرین، مادیها، پارتیها، سکاها و پس از آنها تپوریها و گرگانیها ایستاده بودند. صفوف آنها به آلبانیان و ساک‌سی‌نیان می‌رسید و اینها بقلب می‌پیوستند (مقصود از آلبانیان ارّانی‌ها هستند، که
