(۶۹)- مجسّمهٔ دموستن (از کتاب اسکاریگر، تاریخ عمومی)
خود را به پدرش نشان دهد، با سپاهیانی، که در اطراف او بودند، مجاهدات زیاد کرد و صف دشمن را شکافته تلفات زیاد به مردمانی، که مقاومت می‌کردند، وارد آورد. رفقای او هم همین کار کرده صف دشمن را شکافتند. از کشته‌ها پشته‌ها ساخته شد و اسکندر و رفقای او هرگونه مقاومت را درهم شکستند، ولی فیلیپ، چون می‌خواست افتخار فتح نصیب احدی حتّی پسرش اسکندر هم نشود و با این مقصود در صف اوّل جنگ می‌کرد، فشار به دشمن داده آن را عقب نشاند و بعد شاهد فتح را به آغوش کشید. از آتنی‌ها در این جنگ هزار نفر کشته و دو هزار نفر اسیر شدند. تلفات و اسرای ب‌اسیان هم زیاد بود.
پس از این فتح فیلیپ به شکرانهٔ آن قربانی کرد و کشتگان را به خاک سپرده شجاع‌ترین مردان جنگی را پاداش داد.
آتنی‌ها پس از این شکست لیسیکلس[۱] را، که یکی از سرداران آتن بود، از جهت تقصیری، که لیکورگ[۲] ناطق آتن بر او وارد کرد، کشتند. ناطق مزبور، چنانکه
