اندازه بوده، ولی مقصود او چنین نبوده و میخواسته بگوید، شهری بنا شده بود، که اهالی آراد، صیدا و صور بدانجا رفته هرکدام محلّهای تأسیس کرده و دور آن دیواری کشیده مجزّا از یکدیگر زندگانی میکردند و مسافت این محلهها از یکدیگر باین اندازه بود، زیرا این نظر موافق اطّلاعات جغرافیائی و تاریخی است.
تریپولیس نزدیک جبل لبنان و در مصب رودی واقع است، که به دریای مغرب میریزد.
بعدها شهر مزبور در موقع جنگهای صلیب بدست فرانکها افتاد و پس از آن مسلمین شهری در نزدیکی تریپولیس قدری دورتر از دریا ساختند، که موسوم به طرابلیس شرق گردید. م.).
تریپولیس در میان شهرهای فینیقیّه از همه مهمتر و مقرّ سنای فینیقیه بود، ولی ولات ایران در صیدا مینشستند و بقول دیودور با خشونت با مردم رفتار میکردند. براثر این رفتار صیدائیها مصمّم شدند خود را از قید ایران برهانند و با این مقصود سایر شهرهای فینیقیّه را تحریک کردند، که نیز چنین کنند و رسولانی بمصر فرستاده کمک از پادشاه آن خواستند. چون صیدا بسیار آباد و ثروتمند بود، اهالی بسهولت توانستند تدارکات جنگ بینند، کشتیهای زیاد بسازند و اسلحه و آذوقه تهیه کنند. نکتانب دوّم[۱] پادشاه مصر هم منتور[۲] سردار یونانی را، که خیلی قابل و در خدمت او بود با چهار هزار نفر یونانی اجیر به کمک صیدا فرستاد. شورش از اینجا شروع شد، که اهالی صیدا به پارک شاهی، یعنی تفرّجگاه ایرانیها در آن شهر، هجوم برده آن را خراب کردند. بعد علوفهای، که والی ایران برای موقع جنگ تهیه کرده بود، آتش زدند و به ایرانیها حمله کرده آنها را کشتند (دیودور، کتاب ۱۶، بند ۴۱). اردشیر قشون خود را در بابل جمع کرد. تا از آنجا بطرف فینیقیه حرکت کند. بلسیس[۳] والی سوریّه و مازاوس[۴] حاکم کیلیکیّه هم به او در راه ملحق شده پیشاهنگ این جنگ گردیدند. تنّ[۵] پادشاه صیدا با منتور یونانی، قوّهٔ او و قشون خودش بقصد سرداران مزبور بیرون