" 1 ۲ بفرمان خدای تعالی، و مردمان سیستانرا معلوم بود اندر آخرزمان بیرون آمدن مصطفی علیه السلام که برحق است، سیستان بصلح بدادند[۱]................. بجایگاه آن پهلوان سیستان بروزگار پادشاهی[۲]................ رستم بن آزادخو بن بختیار الاصبهبد بود، و از بختیار باز گفتیم تا بگرشاسب، ونسبت گرشاسب اندرابتداء این کتاب باز گفته ایم تا کیومرث که آدم بود علیه السلام.
اکنون بعضی از فضایل آنچه اندر کتابهاست [و] خداوندان اخبار و حکما یاد کرده‌اند. اندر کتاب انبیا علیهم السلام علی بن محمد طبری[۳] باز گوید که چون آدم (علیه) از سراندیب بطلب حوا برفت، بهیچ جا اقامت نکرد مگر بدان جایگاهی که اکنون سیستان است، آنجا آب روان دید بر ریگ، بخورد، سبک بود، و باد شمال همی آمد، بخفت خواب کرد، چون برخواست طهارت کرد و تسبیح کرد، چون فارغ شد چیزی خواست که بخورَد، جبرئیل علیه السلام بنزدیک او آمد، او را اندر وقت درخت نار و درخت خرما پدید آورد، و بقدرت باری تعالی ببار آمد، وآدم از آن بخورد و هنوز اصل خرما ونار از آنگاه است. و آنوقت که گرشاسب رغبت بنا کردن سیستان کرد سبب آن خرما و نار بود که آنجا دید.
( فضل آخر ) فضل دیگر آنست که بگاه غرق نوح علیه السلام که اندر کتنی گرد آفاق همی گشت کشتی آنجا بایستانید و کبوتر را بفرستاد تا خبر آورد نزدیک وی که عذاب برخواست و آب کمتر شد، و آنجا دو رکعت نماز کرد اندر کشتی، و کبوتر را دعا کرد
- ↑ در اینجا ثلث سطر در متن سفید است.
- ↑ اینجا هم ثلث سطر در متن سفید است.
- ↑ این شخص معلوم نشد کیست و در تاریخ محمد بن جریر طبری چنین روایتی نیست. شاید مراد علی بن محمد المداینی باشد که مورخان قدیم مانند مسعودی و طبری و بلعمی وغیره از دی بسیار نقل کرده اند. یا علی بن محمد بن سلیمان النوفری باشد که مسعودی در مقدمة مروج الذهب از وی نام برده است.
