پس از مرور بنسخهٔ مذکور و مقایسه و مطابقهٔ آن با پاورقی ایران، اسباب بسی خشنودی فراهم آمد، چه دیده شد در پاورقی ایران اغلاط فراوانی بر غلطهای اصلی کتاب افزوده و احیاناً تصرفهائی هم در برخی عبارات و الفاظ بعمل آورده‌اند که اصلاح همهٔ آنها بدون دیدن اصل نسخه قدری متعسّر بنظر میآمد. دست یافتن باین کتاب که حسن اتفاق را از دستبرد حوادث هشتصد نه‌صد ساله خم زده و گویا تنها در پناه غیرت و نخوت ملوک نیمروز و ملک‌زادگان در بدرِ آن ملک ویران سالم مانده است اهل تحقیق و ادب را بشارتی بود. دوستان را خبر کردم و هر کس بامانت خواست دریغ ننمودم و اگر کسی نسخه‌ای بی‌اجازه یا با اجازه از آن برداشت برو نیاوردم و مباح ساختم - و برآن شدم که این نسخهٔ نفیس را بوسیلهٔ تصحیح و طبع و نشر در دسترس عموم بگذارم - ازینرو دیری در اصلاح آن رنج بردم و پس از آنکه بقدر قوه و استعداد ناقص خود آنرا بصورت کار در آوردم برای انتشار تقدیم وزارت جلیلهٔ معارف کردم، و اینک بامر آن وزارت جلیله که یگانه حامی علوم و بهترین پشتیبان ادبای عصر است با سرمایهٔ کتابخانهٔ خاور بمعرض انتشار گذارده میشود.
حقیر منتی بر احدی ندارد، لیکن برای آنکه سایر عشاق کتب نفیسه هم بخاطر بسپارند یادآور میشود که این نسخه را بارها از من بنده بقیمتهای گزاف ظاهراً برای یکی از کتابخانهای فرنگستان میخریدند و هر چند کتاب در آن سرزمین ضایع نمیماند بلکه تا چندی قبل صرفهٔ بعضی در آن بود که کتاب خود را (مخصوصاً که تصویر نداشته باشد) بدان صوب اهدا سازند - لیکن بنده امیدوار بود که خود ایرانیان روزی در صدد احیاء آثار متقدمان و پیشوایان علمی و ادبی خود بر خواهند آمد، بدین معنی از فروش آن خودداری کرد و سنگ غرور بر شکم نیاز بسته آمد، تا بحمدالله امروز آن دولت روی نمود و بهمت پیشوایان بزرگ بار دیگر باز نوبت بما هم رسید که بتوانیم خود از میراث پدران خویش بهره بر گیریم و ازینراه زحمت دیگران را کمتر سازیم.
***
این کتاب را در پاورقی ایران (تاریخ سیستان) نامیده‌اند، لیکن در نسخهٔ اصل
