پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۸۳

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۴۲۴

  ای باده تو شربت من رسوائی  
  چندان بخورم ترا من شیدائی  
  کز دور مرا هرکه ببیند گوید  
  ای خواجه شراب از کجا می‌آئی  

۴۲۵

  ای بادهٔ خوشگوار در جام بهی  
  بر پای خرد تمام بند و گرهی  
  هر کس که ز تو خورد امانش ندهی  
  تا گوهر او بر کف دستش ننهی  

۴۲۶

  ای چرخ دلم همیشه غمناک کنی  
  پیراهن خوشدلیّ من چاک کنی  
  بادی که بمن وزد تو آتش کنیش  
  آبی که خورم در دهنم خاک کنی