پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۸۴

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۴۲۷

  ایچرخ همه خسیس را چیز دهی  
  گرمابه و آسیا و کاریز دهی  
  آزاده بنان شب گروگان بنهد  
  شاید که بر این چنین فلک تیز دهی  

۴۲۸

  ای دل تو به ادراک معما نرسی  
  در نکتهٔ زیرکان دانا نرسی  
  این جا ز می لعل بهشتی میساز  
  کانجا که بهشتست رسی یا نرسی  

۴۲۹

  ای دل ز غبار جسم اگر پاک شوی  
  تو روح مجرّدی بر افلاک شوی  
  عرش است نشیمن تو شرمت بادا  
  کائیّ و مقیم خطهٔ خاک شوی