این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
273
OMAR KHAYYAM
۴۰۵
| ای یار ز روزگار باش آسوده | ||||||
| واندوهِ زمانه کم خور از بیهوده | ||||||
| چون کسوتِ عمر بر تنت چاک شود | ||||||
| چه کرده و چه گفته و چه آلوده | ||||||
۴۰۶
| ای نیک نکرده و بدیها کرده | ||||||
| وانگاه بلطفِ حق تولّا کرده | ||||||
| بر عفو مکن تکیه که هرگز نبود | ||||||
| ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده | ||||||
۴۰۷
| اندازهٔ عمر بیش از شصت منه | ||||||
| هر جا که قدم نهٔ بجز مست منه | ||||||
| زان پیش که کلّهٔ سرت کوزه کنند | ||||||
| رو کوزه ز دوش و کاسه از دست منه | ||||||
405. L. N.
406. N. A. I. This quatrain is by Abu Sa'íd Abu Khair; and is an answer to No. 420, which is attributed to Avicenna.
407. L. N. B.
