پردهٔ دوم
اطاق کوچکی به‌شیوهٔ معماری ساسانی با دو چراغ روغنی روشن است. دور گیلوئی آن حاشیهٔ پهن دارد رویش نقش‌ونگار کشیده شده، بدنهٔ دیوار خاکستری مایل بزرد، جلو در اطاق لنگه‌پرده‌ای از پارچه ابریشمی حاشیه زربافت آویزان است. روی حاشیهٔ آن گل‌وبته، میان پرده پادشاه جوانی سوار اسب خیالی است. تن آن شیر، سر کرکس، گوش اسب و دو بال بزرگ دارد. زیر پای او شیری خوابیده. خود شاه با شیر دیگری نبرد میکند بالای سر او آهوئی میدود[۱] دست چپ پنجره کوچکی که در آن بسته، قالیچهٔ کوچک ابریشمی، میان اطاق دست چپ تخت‌خواب چوبی منبت‌کاری گذاشته شده. پیرمرد چهره‌پرداز با موهای ژولیده و سیمای پژمرده در آن خوابیده، تک‌سرفه میکند جلو او روی زمین دو جام نقره‌ای قلمزده در سینی گذاشته شده. پهلوی تخت پروین با رنگ پریده و پریشان جلو پرتو چراغ کتابی را ورق میزند و شکلهایی که پدرش در آن کشیده سرسرکی تماشا میکند صدای وزش باد غریو رعد و هیاهو از دور میاید.
- ↑ رجوع شود بکتاب فردریخ زاره «هنروری در ایران باستان» عکس پرده ساسانی که در کلیسای سنت اورسول در آلمان است.
