و بدانها بنازد و خویشتن را توانگر و پولدار پندارد اگر کودکی بزچویی واژه ناخوانا سوار و خویشتن را با یکه تازان اسب سوار همه شان واژه ناخوانا شمارد نادانی این دو تن بیشتر از نادانی آن کسانی نیست که باین عنوانهای پوچ ارزش داده از شنیدن آنها دل خوش میدارند.
برای آنکه گفتنی ها را گفته و سخنی پوشیده نگزاریم آنچه در دل داریم بی پرده می‌نگاریم از خوانندگان چه پنهان کسانی را که پای بند این کلمات هستند ما در شمار خرمندان نمی شماریم و اندازه فهم و دانش هر کسی را از میزان پرهیز او از این عنوانهای پوچ میشناسیم.
ننگین تر از همه آنکه این بیخردان از یکسو بنده و چاکر خانه زاد و غلام بیمقدار اند و از سوی دیگر جز بآستانه بلندشان روبرو نتوان شد. چه درجاتی که جز خودشان خود را بنده و غلام بیمندار واژه ناخوانا و چاکر خانزار می‌نگارند از دیگران بخطاب حضرتعالی و حضرتمستطاب واژه ناخوانا اجل ... خورسند نیستند و میانه قربانت گردم و فدایت شوم فرق میگزارند! تفو بر این نادانی تفو !
راستی ننگ است ای ایرانیان ننگ ننگی که باید هر چه زودتر از خود دور نمود!
امروز هر کسی که کاری با دیگری دارد و حاجت بنامه نوشتن می‌افتد بویژه اگر خواهش و طلبی در میان باشد نخستین دشواری اینست که آیا مخاطب را چه باید خواند و چه عنوانهایی برایش نوشت؟ آیا او از کسانی است که از این کلمات ابلهانه بیزار است یا بر آنها پای بند؟ آیا او از کسانی است که از این کلمات ابلهانه بیزار است یا بر آنها پای بند؟ و چه بسا خواهشها که بنامرداری می‌انجامد از اینراه که عنوانها مخالف نظر مخاطب بوده است!
چاره جز این نیست که رادمردان و آزادگانی بیکبار از این ننگین کاریها بیزاری جسته و بر هر که ایشان را با آن کلمات مخاطب میدارد ایراد داده این ننگین کاریها هستند نیز خواه ناخواه پیروی جویند. و گرنه لکه این ننگ از دامن ایران پاک نخواهد شد.
کسانی چنانکه عادت عیبجویان است بر این گفته های ما خرده گرفته خواهند گفت چنین موضوعی چه ارزش آندارد که در شماره نخست مجله موضوع گفتگو باشند. ولی ما این موضوع را در خور هر گونه ارزش میدانیم و یقین داریم که خوانندگان نیز آنانکه انصاف دارند با ما همعقیده می‌باشند. ننگ
