غزلی را بداند فوراً آنرا در این مجموعه پیدا میکند. پس دانستن مصراع اول مطلع یا یک مصراع از مصراعهای دوم هر غزل برای پیدا کردن آن کافی است و بفهرست و جستجو حاجت نیست و از حسن اتفاق این روش بطرز تنظیم کتاب های قدیم بیشتر نزدیک است چه در آن نسخ غالباً غزلهائی که ردیف و قافیه آنها یکی است و یا شبیه و نزدیک بهم است از پی یکدیگر درآمده است.
۴– چنانکه در ذیل صفحهٔ ۴۰۰ هم گفتیم در یک یا دو نسخه غزلهائی یافتیم که گمان بردیم از شیخ نیست پس آنهارا جداگانه بنام «ملحقات» در آخر کتاب قرار دادیم تا دربارهٔ آنها تحقیق و توجه بیشتر بشود اینک چنین می‌یابیم که غزل شمارهٔ ۲۸ و ۱۵۶ و ۲۲۰ و ۳۴۴ نیز سزاوار بود ازین جمله بشمار آید. در عوض اشعار و قطعاتیکه در گلستان آمده است درجش را درین مجموعه لازم ندانستیم و آنچه را هم که مشتمل بر الفاظ و عبارات رکیک است شایستهٔ حذف پنداشتیم و ضمناً خوانندگان را آگاه میسازیم که قسمتی از هزلیات که بصورت مجالس و به نثر است در نسخه های معتبر بسیار قدیم دیده نمیشود.
۵– روش ما در تصحیح غزلیات همان روشی است که در تصحیح بوستان بکار برده‌ایم یعنی چند نسخهٔ بسیار قدیم معتبر را که در دست داشتیم پیش گذاشتیم و متن کتاب را بر طبق آنها مدون ساختیم باین وجه که در مورد اختلاف آنچه از آن نسخه‌های معتبر پسندیده‌تر یافتیم اختیار نمودیم و اختلافاتی را که قابل توجه دانستیم نسخه بدل قرار دادیم و ازان پس متن مدون را با نسخه‌هائی که از اعتبار و صحت در درجهٔ دوم و سوم واقع است مطابقه و مقابله کرده نسخه بدلهائی را که قابل توجه یافتیم نیز در ذیل صفحات آوردیم و در هر مورد توجه تام ما بنسخهٔ نفیس آقای دانش خراسانی بوده است که بعد ازین معرفی خواهیم کرد.
گاه گاه اتفاق میافتد که نسخه بدلی که در ذیل صفحه آمده از متن صحیح‌تر
