و بهتر می‌نماید ولی ما شیوهٔ خود را از دست ندادیم که اتفاق یا اکثریت نسخ کهنهٔ معتبر را مناط میدانستیم و در دو سه مورد هم که ازین طریقه تجاوز روا داشته‌ایم در ذیل صفحه بتصریح یاد کرده‌ایم.
و نیز خاطر خوانندگان را متوجه میکنیم که در کلیات شیخ مانند بسیاری از شعرای متقدم اشعاری دیده میشود که از جهت زیاده و نقصان یک حرف مانند «ت» و «م» و «ی» با سلیقهٔ ادبای متأخر موافق نیست حتی اینکه شاید این قبیل اشعار را خارج از وزن بدانند ولیکن بر حسب تتبع معلوم میشود که قدما این فقره را منافی وزن شعر نمیدانستند و در هر حال ما متوجه این معنی بوده‌ایم ولی تعرض آنرا لازم ندانستیم.
۶– در تدوین غزلیات گذشته از نسخه‌های چاپی مختلف نسخه‌های خطی معتبر که در دست ما بود یک فقره همان نسخه‌هاست که در تصحیح بوستان و گلستان نیز مورد استفادهٔ ما بوده و مختصات هریک را در مقدمهٔ آن دو کتاب که بچاپ رسیده بر شمرده‌ایم و در اینجا فقط چند نسخهٔ معتبر دیگر را که در تصحیح غزلیات نیز از آنها استفادهٔ بسیار کرده‌ایم اجمالاً وصف میکنیم:
نسخهٔ متعلق بدانشمند محترم آقای محمد دانش خراسانی که در اعتبار و صحت و قدمت کتابت بی‌مانند و شاید در دنیا بی‌نظیر باشد.
این نسخه بوستان و گلستان را ندارد و از بقیهٔ کلیات در حدود یک عشر افتادگی دارد. تاریخ کتابت آن در پایان رسالهٔ عقل و عشق بدین عبارتست: «و کتبه العبد عبدالصمد بن محمد بن محمود اصلح الله شانه و غفر له و لوالدی فی شهر رمضان سنه احدی و عشرین و سبعمائه»
و از لطائف اینکه لرد گرینوی انگلیسی نسخهٔ داشته است که شامل گلستان و بوستان و کمی از غزلیاتست و چنانکه در مقدمهٔ بوستان یاد کرده‌ایم و برگهای عکسی
