این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
دیباچه
— ۱۳ —
| چو حاکم بفرمان داور بود | خدایش نگهبان و یاور بود | |||||
| مُحالست چون دوست دارد ترا | که در دست دشمن گذارد ترا | |||||
| ره اینست روی از طریقت متاب | بنه گام و کامی که داری بیاب | |||||
| نصیحت کسی سودمند آیدش | که گفتار سعدی پسند آیدش | |||||
