این برگ همسنجی شدهاست.
دیباچه
— ۱۳ —
چو حاکم بفرمان داور بود | خدایش نگهبان و یاور بود | |||||
مُحالست چون دوست دارد ترا | که در دست دشمن گذارد ترا | |||||
ره اینست روی از طریقت متاب | بنه گام و کامی که داری بیاب | |||||
نصیحت کسی سودمند آیدش | که گفتار سعدی پسند آیدش |
چو حاکم بفرمان داور بود | خدایش نگهبان و یاور بود | |||||
مُحالست چون دوست دارد ترا | که در دست دشمن گذارد ترا | |||||
ره اینست روی از طریقت متاب | بنه گام و کامی که داری بیاب | |||||
نصیحت کسی سودمند آیدش | که گفتار سعدی پسند آیدش |