این برگ هم‌سنجی شده‌است.
در تأثیر تربیت
— ۱۵۷ —
فراهم نشستندی و لوح درست ناکرده در سر هم شکستندی
| استاد معلم چو بود بی[۱] آزار | خرسک بازند کودکان در بازار | |||||
بعد از دو هفته بر آن مسجد گذر کردم معلم اولین را دیدم که دل خوش کرده بودند و[۲] بجای خویش آورده انصاف برنجیدم و لاحول گفتم که ابلیس را معلم ملائکه دیگر چرا کردند پیر مردی ظریف جهاندیده[۳] گفت
| پادشاهی پسر بمکتب داد | لوح سیمینش بر کنار نهاد | |||||
| بر سر لوح او نبشته بزر | جور استاد به ز[۴] مهر پدر | |||||
حکایت
پارسا زاده‌ای را نعمت بی کران از ترکه عَمان[۵] بدست افتاد فسق و فجور آغاز کرد و مبذّری پیشه گرفت فی الجمله نماند از سایر معاصی منکری که نکرد و مسکری که نخورد باری بنصیحتش گفتم ای فرزند دخل آب روانست و عیش آسیای گردان یعنی خرج فراوان کردن مسلم کسی را باشد[۶] که دخل معین دارد
| چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن | که میگویند ملّاحان سرودی | |||||
| اگر باران بکوهستان نبارد | بسالی دجله گردد خشک رودی | |||||
عقل و ادب پیش گیر و لهو و لعب بگذار که چون نعمت سپری شود سختی بری و پشیمانی خوری پسر از لذت نای و نوش این سخن در
