مبارزه با حاکم منطقه پیروز شوند. از این رو در سال ۱۳۰۹ ه.ق. هیئتی از تجار به‌ریاست حاج علی لاری به نجف اشرف رفتند. دعوت از سید عبدالحسین لاری به منطقه، به منظور برآوردن خواست این قشر قدرتمند اجتماعی و حل معضلات بازرگانان صورت گرفت.[۱]
در نتیجهٔ حضور و درخواست حاج علی وکیل و یارانش در نجف، سیدعبدالحسین موسوی لاری در سال ۱۳۱۰ وارد لار شد. سید عبدالحسین لاری از شاگردان برجستهٔ میرزای شیرازی بود که با توصیهٔ ایشان در اجابت به درخواست اهالی منطقه، به‌همراه تعدادی از بازرگانان لارستان و به‌قصد اقامت در این منطقه وارد لار شد. در اندک زمانی هواداران و شاگردان زیادی از اهالی لار و بلوکات مجاور (جهرم، داراب، فسا) گرد وی جمع شده و از محبوبیت گسترده‌ای میان عموم برخوردار شد.[۲] مهاجرت سیدعبدالحسین به منطقه و حمایت شدید مردم لارستان از سید، به شکل‌گیری نهضتی انجامید که در راه مقابله با استبداد قاجاریان تمامی تلاش خود را به کار برد.[۳] لارستان در جریان نهضت مشروطیت به عنوان «مرکز ثقل سیاسی» فارس عمل می‌کرده و تحولات فارس و بنادر جنوب از سیاست‌های سید عبدالحسین لاری متأثر بوده‌است.[۴]
هنوز چیزی از ورود سید به لار نگذشته بود که فتحعلی خان گراشی، حاکم قدرتمند لار از دنیا رفت و درگیری‌های خانوادگی میان فرزندان او برای تقسیم میراث پدر آغاز شد. اختلافات و خصومت‌ها بین بازماندگان حاکم لارستان آن‌چنان بالا گرفت که آنان را از پرداختن به رقبای خود غافل ساخت. از آن پس انجمن تجار لار، روزبه‌روز قدرت بیشتری یافت تا آن‌جا که در آستانهٔ انقلاب مشروطیت اعضای این انجمن قدرت بلامنازع منطقه شدند. خان‌های لارستان که قدرت مقابله با نیروی عظیم مردم و تجار را
