اصفهان بوده، و فلاندن[۱] نقش او را برداشته است.[۲] اشکال الاهه‌ها از حیث جزئیات نقاشی و علائم خدایی با هم اختلاف دارند، اما تصویر پادشاه در همۀ آن سرستونها یکی است و خسروپرویز را نشان می‌دهد. به عقیده هرتسفلد، این سه جفت سرستون متعلق به جلوخان عمارتی بوده، که سه اطاق داشته است، و این سرستونها را بقسمی قرار داده بودند، که تصویر پادشاه در سمت چپ و نقش الاهه در جانب راست واقع می‌شده. باین ترتیب از جفت شدن تصاویر دو بدو، سه مجلس کامل تشکیل می‌یافته است[۳].
در نقش قسمت فوقانی دیوار عقب غار بزرگ طاق‌بستان، خسرو پرویز را با لباس روز بار می‌بینیم، یعنی همان جامه، که در مواقع مهمه می‌پوشیده، و سراپا غرق جواهر الوان بوده است. اگر رنگ البسه و جواهرات را در سنگ معین کرده بودند، تصویر کامل شاهنشاه را در دست داشتیم. حمزه بنا بر مجموعه تصاویر شاهان ساسانی، که دیده است، الوان مخصوصه خسرو را چنین ذکر می‌کند[۴]: «خسرو ابرویز پسر هرمزد جامه‌اش گلنام و شلوارش آسمانی و تاجش سرخ بود و نیزه در دست داشت».[۵]
امراء بزرگ و سفرای دول خارجه در قصر دستگرد، که معرض شکوه و جلال سلطنتی بوده، شاهنشاه را در همین لباس می‌دیده‌اند. موافق روایت بی‌پیرایه طبری خسرو در حرم خویش سه هزار زن داشته است، غیر از دخترانی، که خدمتکار یا مغنی و مطرب او بوده‌اند. سه هزار خادم مرد و ۸۵۰۰ مرکب و ۷۶۰ فیل و ۱۲۰۰۰ قاطر برای
