برگه:DowreKamelMasnavi.pdf/۵۰

از ویکی‌نبشته
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۴۲
مثنوی معنوی
 

  و آن سبب‌ها کانبیا را رهبرست آن سببها زین سببها برترست  
۸۴۵  این سبب را آن سبب عامل کند باز گاهی بی بر و عاطل کند  
  این سبب را محرم آمد عقلها و آن سببهاراست محرم انبیا  
  این سبب چه بود بتازی گو رسن اندرین چَه این رسن آمد بفن  
  گردش چرخه رسن را علتست چرخ گردان را ندیدن زلتست  
  این رسنهای سببها در جهان هان و هان زین چرخ سرگردان مدان  
۸۵۰  تا نمانی صفر و سرگردان چو چرخ تا نسوزی تو ز بی‌مغزی چو مرخ  
  باد آتش میشود از امر حق هر دو سرمست آمدند از خمر حق  
  آب حلم و آتش خشم ای پسر هم ز حق بینی چو بگشایی بصر  
  گر نبودی واقف از حق جان باد فرق کی کردی میان قوم عاد  

قصهٔ باد که در عهد هود علیه‌السلام قوم عاد را هلاک کرد

  هود گرد مؤمنان خطی کشید نرم می‌شد باد کانجا می‌رسید  
۸۵۵  هر که بیرون بود زان خط جمله را پاره پاره می‌سُکُست اندر هوا  
  همچنان شیبان راعی می‌کشید گرد بر گرد رمه خطی پدید  
  چون بجمعه می‌شد او وقت نماز تا نیآرد گرگ آنجا ترک تاز  
  هیچ گرگی در نرفتی اندر آن گوسفندی هم نگشتی زآن نشان  
  بادِ حرص گرگ و حرص گوسفند دایرهٔ مرد خدا را بود بند  
۸۶۰  همچنین باد اجل با عارفان نرم و خوش همچون نسیم یوسفان  
  آتش ابراهیم را دندان نزد چون گزیدهٔ حق بود چونش گزد  
  ز آتش شهوت نزورید اهل دین باقیانرا برده تا قعر زمین  
  موج دریا چون بامر حق بتاخت اهل موسی را ز قبطی وا شناخت  
  خاک قارون را چو فرمان در رسید با زر و تختش به قعر خود کشید