| | | | | | |
|
این سخن پایان ندارد خیز زید |
|
بر براق ناطقه بر بند قید |
|
|
ناطقه چون فاضح آمد عیب را |
|
میدراند پردههای غیب را |
|
|
غیب مطلوب حق آمد چند گاه |
|
این دهل زن را بران بر بند راه |
|
|
تگ مران درکش عنان مستور به |
|
هر کس از پندار خود مسرور به |
|
|
حق همیخواهد که نومیدان او |
|
زین عبادت هم نگردانند رو |
|
|
هم باومیدی مشرف میشوند |
|
چند روزی در رکابش میدوند |
|
|
خواهد آن رحمت بتابد بر همه |
|
بر بد و نیک از عموم مرحمه |
|
|
حق همیخواهد که هر میر و اسیر |
|
با رجا و خوف باشند و حذیر |
|
|
این رجا و خوف در پرده بود |
|
تا پس این پرده پرورده شود |
|
|
چون دریدی پرده کو خوف و رجا |
|
غیب را شد کر و فری بر ملا |
|
|
بر لب جو برد ظنی یک فتی |
|
که سلیمانست ماهیگیر ما |
|
|
گر ویست این از چه فردست و خفیست |
|
ورنه سیمای سلیمانیش چیست |
|