| | | | | | |
|
از صفت وز نام چه زاید خیال |
|
و آن خیالش هست دلال وصال |
|
|
دیدهای دلال بی مدلول هیچ |
|
تا نباشد جاده نبود غول هیچ |
|
|
هیچ نامی بی حقیقت دیدهای |
|
یا ز گاف و لام گل گل چیدهای |
|
|
اسم خواندی رو مسمی را بجو |
|
مه به بالا دان نه اندر آب جو |
|
|
گر ز نام و حرف خواهی بگذری |
|
پاک کن خود را ز خود هین یکسری |
|
|
همچو آهن ز آهنی بی رنگ شو |
|
در ریاضت آینهی بی زنگ شو |
|
|
خویش را صافی کن از اوصاف خود |
|
تا ببینی ذات پاک صاف خود |
|
|
بینی اندر دل علوم انبیا |
|
بی کتاب و بی معید و اوستا |
|
|
گفت پیغامبر که هست از امتم |
|
کو بود هم گوهر و هم همتم |
|
|
مر مرا زان نور بیند جانشان |
|
که من ایشان را همیبینم بدان |
|
|
بی صحیحین و احادیث و روات |
|
بلک اندر مشرب آب حیات |
|
|
سر امسینا لکردیا بدان |
|
راز اصبحنا عرابیا بخوان |
|
|
ور مثالی خواهی از علم نهان |
|
قصهگو از رومیان و چینیان |
|