| از صفت وز نام چه زاید خیال | | و آن خیالش هست دلال وصال | |
| دیدهای دلال بی مدلول هیچ | | تا نباشد جاده نبود غول هیچ | |
| هیچ نامی بی حقیقت دیدهای | | یا ز گاف و لام گل گل چیدهای | |
| اسم خواندی رو مسمی را بجو | | مه به بالا دان نه اندر آب جو | |
| گر ز نام و حرف خواهی بگذری | | پاک کن خود را ز خود هین یکسری | |
| همچو آهن ز آهنی بی رنگ شو | | در ریاضت آینهی بی زنگ شو | |
| خویش را صافی کن از اوصاف خود | | تا ببینی ذات پاک صاف خود | |
| بینی اندر دل علوم انبیا | | بی کتاب و بی معید و اوستا | |
| گفت پیغامبر که هست از امتم | | کو بود هم گوهر و هم همتم | |
| مر مرا زان نور بیند جانشان | | که من ایشان را همیبینم بدان | |
| بی صحیحین و احادیث و روات | | بلک اندر مشرب آب حیات | |
| سر امسینا لکردیا بدان | | راز اصبحنا عرابیا بخوان | |
| ور مثالی خواهی از علم نهان | | قصهگو از رومیان و چینیان | |