خان برادر نادر شاه بود مطابق سنۀ یک هزار و یک‌صد و شصت (۱۱۶۰) هجری در قوچان مقتول گردید چنانچه صاحب تاریخ نادری بتفصیل ذکر نموده. بعد از کشته شدن نادر شاه او در بیست و هفتم شهر جمادی‌الثانیۀ سنۀ مذکوره پادشاه شد و مخاطب بخطاب سلطان علی عادل شاه گردید و سجع سکۀ او این بیت بود:
گشت رایج بحکم لم‌یزلی سکۀ سلطنت بنام علی و ابراهیم خان پنج پسر داشت: علی‌قلی خان و رحیم خان و ابراهیم خان و حسن خان و کاظم خان و اختلاف در اسمای مرقوم بعد از این در محل خود گذارش خواهد یافت.
القصه برادر کوچکتر که نام او ابراهیم خان بود و در ایام سلطنت خود علی شاه او را ابراهیم میرزا نام نهاده همراه جمعی از لشکر خراسان روانۀ اصفهان و سهراب خان گرجی را به للگی او تعیین نموده همراه او فرستاد و او در سمت عراق و آذربایجان یاغی شده بعادل شاه جواب داده نام خود را ابراهیم شاه نهاد.
چون علی شاه در آن وقت در مازندران بود با لشکر و فوج بیشمار که از صدهزار سوار افزون بودند و پیاده و توپخانۀ بسیار متوجه جنگ برادر شده بعد از مقابل شدن هر دو برادر شکست بر لشکر عادل شاه افتاده علی شاه از جنگ‌گاه به خرابی هر چه تمام‌تر گریخته وارد طهران گردید و میرزا محسن خان که تربیت کردۀ او و از طرف او حاکم طهران بود از برای خوش آمد ابراهیم شاه او را دستگیر نمود، کسان ابراهیم شاه آمده چشمهای جهان‌بینش را بیرون آورده با غل و زنجیر باحوال تباه با سه برادر دیگر به نزد ابراهیم شاه آوردند و در این بین خبر رسید که امیر اصلان خان قرقلو در سمت آذربایجان یاغی شده سر از چنبر اطاعت پیچیده است. از استماع این خبر او نیز عازم آذربایجان گردید و در حدود سنه و اردلان مجادله با امیر اصلان خان نموده بر او ظفر یافت و از آنجا وارد تبریز شد و در تبریز نواب میرزا سید محمد متولی مشهد مقدس را روانۀ قم نمود چنانچه ان شاء اللّه بعد از این بتفصیل مذکور خواهد شد
