و او بعد از مغلوب شدن امیر اصلان خان عادل شاه مکحول را برداشته وارد شهر قم گردید.
چون اخبار نابینا شدن علی شاه بخراسان رسید و بعضی از سرداران کرد و غیره که از جنگ علیشاه و ابراهیم شاه گریخته بخراسان رفته بودند با امرا و سرداران خراسان متفق شده شاهرخ میرزا را که پسر رضا قلی میرزا و از بطن صبیۀ شاه سلطان حسین و نوادۀ نادر شاه بود از قید علی شاه برآورده شاهرخ شاه نام نهاده بتاریخ یک هزار و یک‌صد و شصت و یک (۱۱۶۱) هجری به سلطنت برداشتند و طبل یاغیگری کوفته مستعد جنگ ابراهیم شاه شدند.
چون این خبر بابراهیم شاه رسید او نیز مصمم پیکار شده هر دو لشکر مقابل شدند.
چون لشکر بجهت بدسلوکی او با جماعت قزلباشیه و پیش آمد افغان و اوزبک از او منزجر بودند بی‌وفائی کرده از جنگ روگردان شده گریختند چنانکه بعون اللّه تعالی خاتمۀ احوال او بعد از این در ذکر احوال شاه سلیمان ثانی بتفصیل مذکور خواهد شد.
لهذا او لابد شده در میان دستۀ افغان و اوزبک که همراه بودند رفت و افغان جنگ‌کنان بدر رفته همراه او بشهر قم آمدند که اسباب و متعلقان او در آنجا بودند چنانچه سابق مجملا بتحریر پیوست که نواب میرزا سید محمد متولی مشهد مقدس را از برای تعمیر و حفاظت در شهر قم گذاشته بود. نواب میرزا چون مشاهدۀ این حال نمود دروب شهر را مسدود نموده به سرداران افغان و اوزبک پیغام دادند که شاه را بدست ما بدهید و شما هرجا که خواهید بروید، آنها متقاعد نشده بنا را بر محاربه گذاشته یورش نمودند.
چون نواب میرزا این حال را مشاهده نمود لشکریان را تحریص بر حرب افغان و اوزبک نموده مکتوبی بشاه رخ میرزا نوشت که احوال ابراهیم شاه باین نحو شد و اسباب پادشاهی تعلق بشما دارد و بهر کس بفرمائید حواله نمایم.
