نقل سواد فرمان شاه طهماسب انار اللّه برهانه
«که در این ولا میرزا سید احمد که یکی از اقارب ماست او را مخاطب بخطاب سید احمد خانی کرده به سرداری و سپه‌سالاری بلاد فارس تعیین نمودیم، باید که جمیع سرکردگان قشون و سرداران سپاه بر سر او جمعیت نموده اطاعت و انقیاد او را اطاعت و انقیاد ما دانند و بعد جمعیت بهر نحوی که مقدور باشد در دفع تسلط افاغنه از بلاد فارس و عراق کوشند و در همۀ امور گفتۀ او را گفتۀ ما و فرمان او را فرمان ما دانند لازم دانسته در عهده شناسند».
چون این فرامین باطراف و جوانب رسید مردم که منتظر سرداری و رئیسی بودند بشوق و رغبت تمام متوجه رفاقت سید احمد خان گردیدند و الحق هرگاه بعضی از اشرار گذاشته بودند که شاه طهماسب پرورش سخن او را می‌نمود یقین که او بسیار کارها از برای شاه طهماسب می‌کرد و دولت صفویه باین نحو بباد فنا نمی‌رفت.
القصه چون سید احمد خان با خود اندیشید که ابرقوه شش منزلی اصفهان است و بعد از رسیدن این خبر باصفهان بجهت قرب جوار دفعة البته سپاه عظیمی از افغان بر سر او می‌آیند و هنوز جمعیتی که لایق صف‌آرائی با افاغنه باشد مهیا نشده است ناچار متوجه بسمت اقلید و سرمق و قنغری و مشهد ام النبی و بوانات که از بلاد فارس است شد و از هرجا بقدر مقدور جمعیتی بر سر او جمع شده خود را در اوایل سنۀ یک‌هزار و یک‌صد و سی و هفت (۱۱۳۷) هجری به جهرم رسانید و چون عبد الغنی بیک که از جملۀ آقایان جهرم بود فی‌الجمله جمعیتی فراهم آورده تا آن زمان اطاعت افغان ننموده بود ورود سید احمد خان را از نعم غیر مترقبه دانسته به معاونت او کوشید و در این وقت چون قدری افاغنه وارد شهر لار که شش منزلی جهرم است شده بودند و قلعه‌دار را به معاونت سنیان توابع لار محاصره داشتند از جانب شیراز بمحض شنیدن ورود میرزا سید احمد که خود را سید احمد خان نامیده بود حاکم شیراز بقدر هشتصد نهصد سوار افغان به جهرم فرستاد و افاغنه جهرم را محاصره نمودند و محاصره بقدر پنج شش ماه طول
