انجمن ایالتی تبریز معرفی می‌کردند. همین انجمن بود که اخبار آذربایجان را به علمای نجف و کشورهای اروپایی و دیگر جاها می‌رساند و برای مجاهدان کمکهای مالی مؤثری جمع‌آوری میکرد.
بازرگانی
احمد کسروی مینویسد که آذربایجانیان در بازرگانی و فرستادن کالا به کشورهای بیگانه از همه مردم ایران جلوتر می‌بودند و در بیشتر شهرهای همسایه رشته بازرگانی بیشتر در دست اینها بود.
همچنین در استانبال و برخی از شهرهای اروپا در بازرگانی دست گشاده داشتند. گاهی بازرگانان به نام شهری که با آنان در ارتباط و معامله بودند مشهور میشدند مثلا گفته می‌شد: «حاجی باقر استانبولچی». بعدها این القاب به صورت نام خانوادگی در آمد. امروزه خانواده‌هایی به نامهای مسکوچی، تهرانچی بغدادچی، استانبولچی و غیره وجود دارند.
این واقعیت نشانی از رشد و توسعه بورژوازی تجاری در آذربایجان بود. گاهی نیز بازرگانی برای حفظ جان و مال خود از دست عمال و فئودالهای وابسته دربار پسوند «اوف» به آخر اسم خود می‌آورد و بدین ترتیب خود را غیر مستقیم تحت حمایت دولت روس تزاری که نفوذ همه جانبه‌ای در ایران داشت، قرار میداد. از این میان می‌توان «فتح‌اله اوف» را نام برد.
