بامامزاده داود بروم[۱] و خواهش میکنم که تشریف آورده باتفاق یکدیگر برویم جوابداد اگر برای زیارت است حاضر نیستم و هر گاه بعنوان گردش و هواخوری است حاضرم سید عبدالله دوباره پیغام داد که برای گردش میرویم و بالاخره سید زنجانی راضی برفتن شد هنگامیکه
 |
حاج میرزا ابوطالب زنجانی |
به امامزاده داود رسیدند سید ابوطالب قصد کرد که نماز گذارد در صحن امامزاده برای وضو گرفتن رفت عبا و عمامه خود را در یکی از غرفه های صحن گذاشت و مشغول به وضو گرفتن شد سید عبدالله بهبهانی بیکی از همراهان خود دستور داد که هنگام وضو گرفتن عمامه او را بطوریکه نفهمد برداشته توی حرم امامزاده برده در آنجا بگذارند چنین کردند. سید ابوطالب، پس از وضو گرفتن، خواست که عمامه را برداشته بر سر خود گذارد دید که عمامه‌اش نیست هر قدر تجسس و پرسش نمود آن را نیافت و مدتی جستجوی او طول کشید تا اینکه بالاخره شخصی آمده گفت که من یک عمامه سیاه توی حرم امامزاده دیدم که در آنجا گذاشته شده بود سید عبدالله به سید ابوطالب گفت بروید توی حرم به‌بینید شاید عمامه شما باشد سید رفت و عمامه را آورد و گفت عمامه خود من است سید عبدالله خندید و بوی گفت که در شهر با من قرار داده بودید که حرم نروید و امزاده را زیارت نکنید دیدید که آخرالامر رفتید و امامزاده را زیارت کردید. حاج سید ابوطالب باین قبیل امامزاده‌ها بهیج وجه عقیده نداشت و میگفت که چون معلوم نیست اصل و منشأ این قبیل امامزاده‌ها چه بوده و چیزی که سند صحیح نداشته باشد بآن امام زاده، بقصد زیارت، رفتن ندارد از این جهت اکثر امامزاده‌ها را در شهرها و دیها ساختگی میدانست و بآنها عقیده نداشت. حاج شیخ ابو جعفر کرمانی پیشنماز ومدرس مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه یکی از روزها برای نگارنده این سطور حکایت میکرد که من در تهران طلبه
- ↑ شرح حال امامزاده داود را من در هیچ کتاب معتبری ندیده‌ام بعضی حدس میزنند که امامزاده داود باید از سادات زیدیه حسنی باشد. بنای اصلی امامزاده را گلبدن خانم خازن‌الدوله زن چهل و یکم فتحعلیشاه که اصلا از مردم گرجستان بود در سال ۱۲۴۸ قمری آن را بنا نمود (لقب خازن‌الدوله‌ای این زن هم باین مناسبت بود که ابتدا در اندرون فتحعلیشاه صندوقدار و سپس خزانه‌دار خاصه شاه و ملقب به خازن‌الدوله شد) و بعد طهماسب میرزا مؤیدالدوله (پسر دوم محمد علی میرزا دولت شاه) و فیروز میرزا نصرةالدوله (پسر ۱۶ عباس میرزا نائب‌السلطنه) هر یک ابنیه ای بر آن اضافه و الحاق نمودند.
