در گذشت. محمد حسنخان اعتمادالسلطنه در یادداشتهای روزانه خطی خودش راجع
میرزا ابوترابخان |
بفوت میرزا ابوترابخان چنین گوید: «سه شنبه ۱۹ جمادیالثانیه ۱۳۰۷: صبح که از اندرون بیرون رفتم هنوز دست رو نشسته کاغذی از میرزا علی محمد خان[۱] رسید که نوشته بود میرزا ابوترابخان نقاش دارالطباعه خود را به تریاک مسموم نموده و مرده است عصر با سلطان ابراهیم میرزا[۲] خانه میرزا ابوترابخان رفتم معلوم شد دیروز عصر خانه ابوالحسنخان پسر صنیعالملک که بنی عم خودش بود رفته و باو گفته بود من از دنیا سیر شدم خودم را خواهم کشت و تریاکی از جیب بیرون آورده و خورد. آن بنیعم پدر سوختهاش هم او را مانع نمیشود او را سه بغروب مانده خانه خودش میآورند کسانش جمعیت نموده هر چند به عجز و التماس میخواهند او را معالجه نمایند نمیگذارد تا اینکه سه و نیم از شب رفته فوت میشود جوان قابلی و از صنعتگران ایران بود بواسطه سوء اعمال و کردار ناهنجار زنش خودش را هلاک نمود».
ابوطالب حاج میرزا سیدابوطالب محمد موسوی زنجانی[۳] پسر بزرگ حاج میرزا ابوالقاسم معروف به میرزا از علمای معروف مقیم تهران و از مخالفین مشروطه و از یاران مرحوم شیخ فضلالله نوری و آخوند ملا محمد آملی در واقعه میدان توپخانه بود. حاج میرزا ابوطالب زنجانی از خانواده علم و ادب و پدر و جدش از معاریف علمای زنجان بودهاند. نامبرده در سال ۱۲۵۹ ه. ق. در زنجان متولد و در اوائل سال ۱۳۲۹ قمری در تهران فوت کرده است. حاج سید ابوطالب در سال ۱۳۰۰ قمری از زنجان به تهران آمد و قریب سی سال با یک زندگانی مرفه مجلل و متشخصانهای زندگانی میکرد زندگانی وی خیلی تمیز و مرتب و شخصاً مرد با سواد – مطلع – خیلی درست – محترم و روشنفکری بوده است. مرحوم سید محمد بهبهانی شرحی از او برای نگارنده نقل کرد که شنیدنی است میگفت: روزی پدرم (سید عبدالله بهبهانی) به حاج سید ابوطالب پیغام داد که فردا قصد دارم