اینجا اوضاع چگونه است؟
به جواب این سؤال مجله علم و زندگی را ورقی بزنیم که انتشارش از ۱۳۳۹ تاکنون متوقف مانده:
«این مداخلات نظامی را نباید ناشی از یک اقدام استبدادی نیرو‌های مسلح و فرماندهان آن‌ها تصور کرد؛ بلکه این مداخلات تقریباً در همه جا به مناسبت اوضاع و احوال و جریان اجتماعی که اکنون بدان اشاره می‌کنیم پیش آمده‌اند در تمام این موارد تأسیسات اجتماعی غیر نظامی پوچ و توخالی شده‌اند و مقامات و قشر‌های مسؤول سیاسی نسبت به طبقات مردم بیگانه گردیده‌اند و در نتیجه دستگاه‌ها یا بکلی از کار افتاده و پوسیده‌اند و یا اهمیت و ارزش خود را در معرض سؤال و خطر قرار داده و پایگاه خود را در بین مردم بکلی از دست داده‌اند زیرا هر نوع حکومت اعم از دموکراسی یا دموکراسی کاذب و یا اشکال دیکتاتوری باید حداقلی از پشتیبانی محکوم‌ها [...] یعنی مردم و یا لااقل سکوت موافقت‌آمیز آن‌ها را در پشت سر خود داشته باشد [...] یکی از ریشه‌های عمیق این مرض مزمن عدم کفایت و تطابق دستگاههای این نوع حکومت‌ها با طبیعت جامعه است که در این کشور‌ها، تظاهر ارتشی یا نظامی را پیدا می‌کند [...] مهمتر از همه این است که طبقات سیاسی بالای این، جوامع تربیت خود را در اروپا یا آمریکا و یا دانشگاه‌های محلی که از طرف اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها سازمان داده شده دریافت کردهاند و طرز تفکرشان مطابق موازین و مقیاسهای مغرب زمینی. است به این معنی که این قشر منتخب از لحاظ فکری و
