مطلبی را چاپ کرده و پول هم گرفته بود و آن وقت چه می‌شد کرد؟ دل شیر می‌خواست چنان اعلامیه را در آن روز‌ها تکذیب کردن اما ما کردیم، بی‌اینکه دل شیر داشته باشیم به این مضامین که گرچه ما با ترور مخالفیم ولی چنان اعلامی‌های جعلی است و در این حدود‌ها درست یادم نیست اما «اطلاعات» که در دسترس هست[۱].
و شما بگویید در مقابل چنین کین توزی‌ها و خبرسازی‌ها چه می‌شد کرد؟ سکوت؟ که ما یک بار پس از «انصراف» کردیم و طعمش را چشیدیم. «گوبلز» هم از چنین راه‌هایی نرفته است که آن حضرات رهبران توده‌ای در آن سال‌ها رفتند. و این همه برای چه؟ ما که آن روز‌ها نمی‌دانستیم که غیابمان در حزب توده چه جنجالی بپا کرده و نمی‌دانستیم که این همه خبرسازی و طعن و لعن زرهی است که حزب توده برای ممانعت از نفوذ حرف ما و ارعاب دیگران به دور خود می‌کشد تا دیگران از آن. نگریزند به همان نسبت که شایعه - سازی برای حزب توده نوعی مکانیسم دفاعی بود برای حفظ شخصیت - هایمان از خرد شدن و ر‌ها کردن و من خود این‌ها را اکنون می‌بینم. آن روز‌ها ناخود آگاه عمل می. کردیم هم ما و هم آن‌ها. و نتیجه؟ اینکه همین جوری‌ها پراکندیم تا بزنندمان.
کسی که این تجربه‌ها را نکرده، چه می‌داند معنی خبرسازی چیست؟ تاکین توزی احتمالی «ملکی» را به عنوان یک عمل
- ↑ مراجعه بفرمایید به روزنامه اطلاعات چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۲۷ برای اعلان حضرات، و به یکشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۲۷ برای جواب ما. هر دو در صفحه اول روزنامه.
