برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۴۹۱

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۶۱

ایضاً له[۱]

  تو نیک و بد خود هم از خود بپرس چرا بایدت دیگری محتسب  
  و من یتّقِ الله یَجعل لَه و یرزُقه من حَیث لا یحتسب  

ایضاً له

  سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق چه سود چون دل دانا و چشم بینا نیست  
  سرای قاضی یزد ارچه منبع فضل است خلاف نیست که علم نظر در آنجا نیست  

ایضاً له

  آصف عهد زمان جان جهان تورانشاه که درین مزرعه جز دانهٔ خیرات نکشت  
  ناف هفته بد و از ماه صفر کاف و الف که بگلشن شد و این گلخن پردود بهشت[۲]  
  آنکه میلش سوی حق‌بینی و حق‌گوئی بود سال تاریخ وفاتش طلب از میل بهشت[۳]  

ایضاً له

  بهاءالحقّ و الدّین طاب مثواه امام سنّت و شیخ جماعت  
  چو میرفت از جهان این بیت میخواند بر اهل فضل و ارباب براعت  
  1. چنین است عنوان جامّ این اشعار در عموم نسخ قدیمه، در نسخ جدیده: مقطّعات،
  2. بعضی نسخ: پردرد، بعضی دیگر: چون چون دود،
  3. این قطعه را در خ ندارد ولی در نخ ق ی دارد، در نخ بیت اخیر را ندارد،