این برگ همسنجی شدهاست.
۲۳۶
از جاه عشق و دولت رندان پاکباز | پیوسته صدر مصطبها بود مسکنم | |||||
در شأن من بدردکشی ظنّ بد مبر | کالوده گشت جامه[۱] ولی پاک دامنم | |||||
شهباز دست پادشهم این چه حالتست | کز یاد بردهاند هوای نشیمنم | |||||
حیفست بلبلی چو من اکنون درین قفس | با این لسان عذب که خامش چو سوسنم | |||||
آب و هوای فارس عجب سفله پرورست | کو همرهی که خیمه ازین خاک برکنم | |||||
حافظ بزیر خرقه قدح تا بکی کشی | در بزم خواجه پرده ز کارت برافکنم | |||||
تورانشه خجسته که در من یزید فضل | ||||||
شد منّت مواهب او طوق گردنم[۲] |
۳۴۴ | عمریست تا من در طلب هر روز گامی میزنم | دست شفاعت هر زمان در نیکنامی میزنم | ۳۲۵ | |||
بی ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود | دامی براهی مینهم مُرغی بدامی میزنم | |||||
اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو | حالی من اندر عاشقی داو تمامی میزنم | |||||
تا بو که یابم آگهی از سایهٔ سرو سهی | گلبانگ عشق از هر طرف بر خوشخرامی میزنم | |||||
هر چند کان آرام دل دانم نبخشد کام دل | نقش خیالی میکشم فال دوامی میزنم |