میرزا حسینخان پرتو مدیر روزنامه اتحاد اسلام که در آن اوان قریب به ۲۰ سال داشت ( منظور سال ١٣٣٤ قمری و زمان جنك بين الملل اول است که جمعی از آزادیخواهان در شیراز گرفتار شده اند . مؤلف ) از جوانان تحصیل کرد و با ذوق وصاحب طبع سلیم است که در راه مدافعه از وطن رنجها برده وده ماه در بیابانها متواری و فراری بوده است پس خود را بشیر از رسانیده و بورود دستگیر و در منزل شخصی عطاء الدوله محبوس شده و پس از چندی از زندان فرار کرده با ابو السادات که از مجاهدین رشید و غیور بوده و با او دريك محل محبوس بود خودرا بآباده رسانیده و ابوالسادات بقرار ادامه داده و در حدود اصفهان بدست رو سها شهید شده اما پرتو مدتی در آباده و در میان قشقائیان بسر برده و پس از آن که انگلستان در شیراز اعلان عفو عمومی دادند بشیر از برگشته و در آنجا چند شماره روزنامه ملت نگاشته که مطبوع طبع ملت نشده پس از نامه نگاری دست کشیده و بخوزستان رفته چند صباحی در آبادان و از بعد در طهران مستخدم نفت جنوب بوده اما چون این شغل با عقیده باطنی و مسلك دموکراسی او توافق نداشت استعفا داد . اينك در طهران در وزارت عدلیه مشغول خدمت است »[۱]
(۲۰) اتحاد اسلام
روزنامه اتحاد اسلام، در طهران، بمدیری و نویسندگی ( شیخ حسین لنکرانی) تاسیس و شماره اول سال آن در چهار صفحه با قطع بزرگ و چاپ سنگی در روز شنبه ٢٦ شوال ١٣٤٢ مطابق ۱۱ جوزای ۱۳۰۳ منتشر شده است .
علت تاسیس و انتشار این روزنامه بقسمیکه در سرمقاله شماره اول تحت عنوان ) با اینکه مایل نبودم چرا حاضر شدم ) ذکر شده از این قرار است « مجتمعين مسجد سلطانی ( منظور مسجد شاه طهران است که در سال ۱۳۰۳ جمعی بعنوان نجات بین النهرین از مظالم انگلیسها ؛ در اینجا مجتمع شده و از دولت جد ا تقاضای كمك و همراهی مینمودند ( که برای استخلاص حرمين وبين النهرين جمع شده بودند روزنامه لوای بین النهرین را تا شش شماره منتشر نموده ولی چون روزنامه مذکور نتوانست از همه جهت مظهر افکار جمعیت باشد، لذا از طرف جمعیت تعطیل و چون نامه هائی دائر بانتشار روزنامه رسید که باید حتما روزنامه منتشر شود؛ من بر خلاف نظر سابق خود حاضر شدم که جریده اتحاد اسلام واطبع و نشر نمایم .
پس از این قسمت مینویسد با اینکه میل نداشتم روزنامه نویس معرفی شوم ولی فلا حاضر شده و چون سابقا يك ورقة بعنوان شماره اول جریده اتحاد اسلام
- ↑ فارس و جنك بين الملل صفحة ٢٩٢
