الممالك و روی کار آمدن اعتدالیون دولت روس تبعید رسول‌زاده را از محمدولی خان سپهدار خواستگار شود این بود که رسول‌زاده باجبار از طهران خارج شد و به قفقاز رفت و از آنجا باسلامبول روانه شد. گرفتاری او بدست بلشو یک‌ها در باکو و حوادث دیگر زندگانی او سبب گردید که هر چندی در کشوری زندگی نماید و در طول مدت جنك اخیر در اروپا بسر می‌برد تا اینکه بالاخره بترکیه پناه برد و در آنجا با یك خانم لهستانی ازدواج نمود.
پس از تبعید رسول‌زاده از ایران؛ طولی نکشید که روزنامه ایران نونیز دوچار توقیف شد و بدین ترتیب دوره اول روزنامه ایران نو پایان یافت توقیف این دفعه که در حقیقت پایان دوره اول روزنامه می‌باشد در جمادی الثانی ۱۳۳۰ قمری صورت گرفت و ظاهراً علت توقیف هم این بوده که در روزنامه نسبت پول ساختگی بیکی از اعضاء نظمیه داده شده است.
دوره دوم ایران نو پس از سیزده سال تعطیل یعنی در سال ۱۳۰۲ شمسی شروع گردیده و شماره اول این دوره در تاریخ سه شنبه ۲۵ تور ۱۳۰۲ مطابق ۲۸ رمضان ١٣۴١ قمری منتشر شده است. در این دوره صاحب امتیاز و مدیر روزنامه ( رهنما ) معرفی گردیده و روزنامه ارگان ( فرقه و موکرات مستقل ایران ) بوده است.
روزنامه ایران مورخ ٢۶ ثور ۱۳۰۲ شمسی شرحی بعنوان اطلاع بقلم آقای رهنما درباره دوره جدید ایران نو بد ینقسم نوشته است: « جریده شریفه ایران نو ارگان فرقه دموکرات مستقل ایران از دیروز بطور یومیه انتشار پیدا کرد این روزنامه در تحت نظر کمیته محترم طهران و مقالات آن بتوسط هیئت تحریر به که از طرف کمیته معین گشته تهیه می‌شود و مسئولیت اخلاقی نگارشات و مقالات آن مربوط بنظریات هیئت مذکور است. شماره اول این دوره در چهار صفحه بقطع بزرك در مطبعه سربی تمدن چاپ و سرمقاله آن بدینقسم شروع می‌شود: « تجدید حیات دموکراسی. هم وطنان. پس از سیزده سال تعطیل ایران نو شما مجدداً در افق طهران طلوع می‌کند. خدماتی که روزنامه ایران نو بآزادی و تجدد ایران کرده است. رویه و مشی صادقانه که در مدت انتشارش اتخاذ کرده بود، وفاداری آن نسبت بمصالح و منافع مملکت شما.... ایران نو امروز نماینده و صاحب صدای بیش از دو هزار نفر تشکیلات منظم و دیسیپلینه دموکرات مستقل تهران است که به پشتیبانی آن‌ها شروع بانتشار کرده است. »
پس از سرمقاله فوق اخبار داخله و بعد یك مقاله عنوان برق‌امید و سپس
