پرش به محتوا

برگه:تاریخ جرائد و مجلات ایران از محمد صدر هاشمی جلد دوم.pdf/۵۸

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
حرف پ بعده الالف
پارس قدیم ، پارسنامه ، پازارگاد
 

(۳۲۲) پارس قدیم

آقای حسین مجاهد مدیر روزنامه بهار ایران منطبعه شیراز ؛ در سال ۱۳۱۳ شمسی موفق بدریافت امتیاز مجله بنام پارس قدیم گردید ولی گویا مجله مذکور در آن تاریخ منتشر نشده بعدا در سال ۱۳۳۱ شمسی در شیراز منتشر گردیده است. ( شرح مذکور از نامه ایست که آقای مجاهد باين جانب نوشته اند )

(۳۲۳) پارسنامه

آقای حسام الدین بازارگاد مدیر روزنامه خورشید ایران و مجله بازارگاد در ضمن تاریخچه و حیات سیاسی روزنامه خورشید ایران ( شماره دوم ٤ شنبه ۱۷ تیرماه ۱۳۲۱ شمسی ) اشاره بروزنامه پارسنامه نموده که خود ایشان در شیراز منتشر نموده و شماره اول آن در خرداد ١٣٠٤ شمسی نشر یافته است . عین عبارت ایشان این است : « خورشید ایران بواسطه کاریکاتور مهدی که در شماره ۲۱ شهریور ماه ۱۳۰۲ درج کرده بود از طرف امیر لشگر ایرم فرمانده جنوب توقیف گردید. پس از نه ماه توقیف روزنامه پارسنامه را در خرداد ١٣٠٤ بجای آن دائر کردیم .» از شرح مذکور معلوم میشود پارسنامه پس از توقیف خورشید ایران منتشر شده و چون خورشید ایران در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۳۰۴ از توقیف خارج گردیده قهر آدیگر پارسنامه انتشار نیافته است

(٣٢٤) پارسي

روزنامه پارسی در سال ۱۲۹٤ شمسی در طهران بطور پانزده روزه تأسیس و منتشر شده است.

(۳۲۰) پازارگاد

در فروردین ۱۳۰۵ شمسی شورایعالی فرهنگ امتیاز مجله بازارگاد را در شیراز بمدیری آقای (میرزا بهاء الدین حسام زاده) تصویب نموده و این مجله که بطور ماهیانه چاپ شده در بهمن ماه سال ۱۳۰۵ شمسی شروع بانتشار نموده است و تا سال ۱۳۰۶ شمسی جمعاً شش شماره از آن نشر گردیده است .

پازارگاد مجله ماهانه ادبی؛ علمی و اجتماعی و حاوی مندرجات سودمندی بوده است. و پس از توقیف روزنامه خورشید ایران در شیراز، برای آخرین بار « از روزنامه خورشید ایران و تاریخچه مفصل و توقیفهای متوالی آن در محل خود گفتگو خواهیم کرد. » مجله بازارگاد منتشر شده است. آقای بهاءالدین پازارگاد ، مدیر مجله ؛ در این باره مینویسد : « پس از تعطیل خورشید ایران مدت یکسال مجله ماهیانه ادبی و علمی و اجتماعی بازارگاد را با قطعی مناسب و حاوی مندرجات سود مند نشر دادیم و پس از آن یکباره دم فرو بسته گوشه گرفتیم و بقیه عمر را بتدريس وتعليم و تألیف و ترجمه کتب پرداختیم وغالباً وقت را در کنج کتابخانه گذراندیم و بانيتى باك

-٤٨-