مرحوم توفیق پس از هیجده سال که با عشق و علاقه زیادی همر خود را در خدمت بمطبوعات گذراند و بخصوص در دوسه سال اخیر انتشار توفیق که آنرا بطرز فکاهی نشر میداد تا برای توده مفید تر باشد عاقبت در شب عاشورا ی سال ۱۳۵۸ قمری مطابق ۲۹ بهمن ۱۳۱۸ شمسی در طهران دار فانی را وداع گفت. هنگام فوت برادری بنام اسمعیل نجفیان و فرزندی باسم محمد علی توفیق داشت . در روز چهار شنبه اول اسفند مجلس ترحیمی در طهران از طرف برادر و فرزندش منعقد گردید و نیز مجلس تذکر دیگری از طرف هیئت مطبوعات پایتخت در روز یکشنبه پنجم اسفند از ساعت چهار بعد از ظهر در تالار دبیرستان دارالفنون برپا شد که عموم علاقمندان بمطبوعات و دوستداران علم و ادب در آن شرکت جستند . برای تکمیل شرح حال مرحوم توفیق ذیلا شرحی را که یکی از دوستان آنمرحوم تحت عنوان ( بیاد شادروان حسین توفیق ) نوشته از شماره اول سال نوزدهم توفیق مورخ سوم آبانماه ۱۳۱۹ بعينه نقل مینمائیم :
« شب دوشنبه ۲۹ بهمن ماه سال ۱۳۱۸ عالم مطبوعات یکی از خدمتگذاران با وفای خود را از دست داد . حسین توفیق مؤسس این نامه فکاهی در چنان شبی زندگانی را بدرود گفت و قلب عده زیادی از دوستداران خود را جریحه دار ساخت . این مر فرهنگ دوست در موقع رحلت شصت سال بیشتر از عمرش نمیگذشت و میتوان گفت که تقریبا نصف بیشتر از این مدت را صرف ترویج معارف و توسعه ادبیات کرده بود مرحوم حسين توفیق تقریبا مدت چهار سال یعنی از اواخر سال ١٢٩٦ تا اواسط سال ۱۳۰۰
-۱۴۶-
