ایران بخلاصه اینکه آنان جز زبان و ضرر برای ماسود دیگری نداشته اند ، از عقایدی است که جمع زیادی را با او د شمن سرسخت نمود . و عاقبت هم چنانکه خواهیم داد همین عقاید و نظریات که برخلاف عقیده عمومی بود باعث شد که در پایتخت در یکی از محاکم دادگستری؛ دو نفر جوان متعصب ويرا بقتل برسانند.
برای مزید اطلاع خوانندگان فهرست مندرجات بعضی از شماره های پیمان را نقل مینمائیم: رمان ( چرا دانا دروغ پردازد یا بخواندن دروغ عمر خود را تباه سازد) خواهران و مادران ما ٠ ( کسروی تبریزی ) پیشنهاد و پاداش ( پیمان ) عنوان های پوچ . شمال - جنوب - مشرق - مغرب . غلط های تازه . محمد نادر شاه . گزافه بافی یا دروغگوئی • اسلام و ایران . هم دزدهم دروغیاف . تمدن چیست ؟ گزارش شرق و غرب. فهرست مندرجات شماره چهارم سال دوم مورخ فروردین ۱۳۱۴ شمسی مادران و خواهران ما ( کسروی ) رهاننده ( شعر آقای صدیقی ) یادی از دلیران ایران ( ناصر ) . دین ( شعر آقای صدیقی ) ميزان نيك و بد ( صديقي ) . دلبر پنداری ( شعر آقای شیدائی ) . در پیرامون شعر و صوفیگری . آئین تندرستی (دکتر تومانیانس ) خرده گیری و پاسخ آن ( خدا پرست ) . پرسش و پاسخ (ع کتابچی) در پیرامون تاریخ خوزستان (امام) قرار کلان ( کسروی ) گزارش شرق و غرب ( پیمان ) یادگار فردوسی - تاریخ هیجده ساله آذربایجان ( کتاب )
جای اداره پیمان : طهران . خیابان شاهپور کوچه قاپوچی باشی . بهای سالانه ٤٠ ريال ، شش ماهه ۲۰ ریال ۰ در بیرون ایران سالانه ۱۲ شلنك . نسخه ای ٤ ريال.
مجله پیمان از همان ابتدا بعلت تازگی مطالب آن مورد توجه قرار گرفت و هر نوبت شاید متجاوز از هزار شماره بچاپ میرسید و مطالب آن مورد انتقاد قرار میگرفت ولی گرفتاریهای آقای کروی در سنوات اخیر باعث شده بود که این مجله مر تب نتشر نگردد ولی بهر صورت تا شهریور ۱۳۲۰ که بجای آن روزنامه پرچم منتشر شد غیر مرتب انتشار مییافت.
سید احمد کسروی
سید احمد کسروی تبریزی که بعلت عقاید افراطی خود در بهمن سال ١٣٢٦ در یکی ار محاكم وزارت دادگستری هدف گلوله دو نفر قرار گرفت و بقتل رسید از فضلا و دانشمندان و مورخین زمان حاضر و مدتی در شهر زنجان و خوزستان بقضاوت مشغول بود و پس از استعفا از شغل قضاوت بوکالت دادگستری مشغول گردید و تا پایان عمر باین شغل روزگار میگذرانید. وی پس از شهریور ۳۲۰ از طرف مختاری، رئیس کل شهربانی بوکالت تسخیری انتخاب گشت و حقا خوب از عهده محاکمه موکل خود بیرون آمد مرحوم کروی علاوه بر شغل وکالت و روزنامه نگاری در دانشکده علوم معقول و منقول سمت استادی تاریخ ایران را داشت و نگارنده در آن دانشکده مدت سه سال بحوزه درس او حاضر میشد او را استادی دانشمند و محقق یافتم که کمتر نظیرش بین استادان یافت میشد. در حق اغلب رجال تاریخی ایران با زبان طعن سخن میراند جز در باره
-۹۵-
