پرش به محتوا

برگه:اسیر فروغ فرخزاد.pdf/۱۷

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

شعلهٔ رمیده

می‌بندم این دو چشم پرآتش را
تا ننگرد درون دو چشمانش
تا داغ و پر تپش نشود قلبم
از شعلهٔ نگاه پریشانش