برگه:اسیر فروغ فرخزاد.pdf/۱۴۶

بسکه لبریزم از تو، میخواهم
چون غباری از خود فروریزم
زیر پای تو سر نهم آرام
به سبک سایهٔ تو آویزم

آری آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

تهران ۱۳۳۵