اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/یارب، این مهمان چون ماه از کجاست؟
| یارب، این مهمان چون ماه از کجاست؟ | وین سپاه کیست و آن شاه از کجاست؟ | |||||
| عکس خورشیدی چنان بالا بلند | بر چنین دیوار کوتاه از کجاست؟ | |||||
| گر ز مرغ جان به شاخ دل رسید | غلغل «انی انا الله» از کجاست؟ | |||||
| دل درین وادی ز تاریکی بسوخت | سوی آن آتش بگو راه از کجاست؟ | |||||
| گرنه خونریزیست این فریاد چیست؟ | ورنه بیدادست این آه از کجاست؟ | |||||
| اندرین خرگاه می‌گویند: هست | خوبرویی، راه خرگاه از کجاست؟ | |||||
| اوحدی را پادشاهی بنده خواند | مفلسی را دیگر این جاه از کجاست؟ | |||||