| | | | | | |
| |
نه هفته‌ایست، نه ماهی، که رفته‌ای زبر ما |
|
نهفته نیست کزین غم چه دیده چشم تر ما |
|
| |
زمان ما به سر آورد درد عشق تو، جانا |
|
هنوز تا غم هجران چه آورد به سر ما؟ |
|
| |
بدان کمر نرسد دست من، ولی برساند |
|
محبت تو سرشک دو دیده بر کمر ما |
|
| |
لبت که از همه گیتی پسند ماست، نگه کن |
|
که راحت همه گشت و جراحت جگر ما |
|
| |
ز ظلمت شب هجران به زحمتیم، چه بودی |
|
کز آسمان وصالی بتافتی قمر ما؟ |
|
| |
ز روی خوب شکیبم نبود و صورت خوبان |
|
تو از تامل ایشان بدوختی نظر ما |
|
| |
نموده‌ای که: چو غایب شوند مهر نماند |
|
بیا، که مهر تو غایب نمی‌شود زبر ما |
|
| |
ستم ببین تو که: دیگر ز گفت و گوی رقیبان |
|
بر آستان تو ممکن نمی‌شود گذر ما |
|
| |
عجب که یاد نکردی ز اوحدی و نگفتی |
|
که: چیست حال دل این غریب پی سپرما؟ |
|
