اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/من دل به ننگ دارم و از نام فارغم

از ویکی‌نبشته
اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) از اوحدی مراغه‌ای
(من دل به ننگ دارم و از نام فارغم)
  من دل به ننگ دارم و از نام فارغم ترک مراد کردم و از کام فارغم  
  خلق از برای دانه به دام اوفتاده، من در دانه دل نبستم و از دام فارغم  
  دربان اگر نمی‌دهدم بار، دل خوشم سلطان اگر نمی‌کند اکرام فارغم  
  فارغ نشستن تو به ایام ساعتیست آن کس منم که در همه ایام فارغم  
  خامی اگر ز دور خیالی همی پزد من سوختم ز پخته و از خام فارغم  
  کس چون کند ز بهر سرانجام ترک جام؟ جامی بده، که من ز سرانجام فارغم  
  ای باد صبح‌دم، ز سر کوی آن نگار بویی به من رسان، که ز پیغام فارغم  
  گر می‌زند معاینه شمشیر، حاکمست ور می‌دهد مکابره دشنام، فارغم  
  گر اوحدی ز سرزنش عام خسته شد من خاص دوست گشتم و از عام فارغم