پرش به محتوا

اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام

از ویکی‌نبشته
اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) از اوحدی مراغه‌ای
(ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام)
  ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام بنده‌ی قد خوش و رفتار چالاک توام  
  قرص خورشیدی، که چون بر رویت اندازم نظر روشنایی باز می‌دارد ز ادراک توام  
  فارغ از حال دل آشفته‌ی‌زار منی فتنه‌ی خال رخ خوب طربناک توام  
  بر سر کوی تمنای تو از نزدیک و دور هر کسی را آبرویی هست و من خاک توام  
  مار زلفت بر دلم هر لحظه نیشی می‌زند شربتی بفرست از آن لعل چو تریاک توام  
  سرمه سازم دیدهای پاک بین خویش را گر به دست آید غبار دامن پاک توام  
  اوحدی را در کمند آور، چو صیدی میکنی ورنه من خود روز و شب دربند فتراک توام