| | | | | | |
| |
لاله افیون در شراب انداختست |
|
نرگس و گل را خراب انداختست |
|
| |
از ریاحین چرخ در ناف زمین |
|
نافهای مشک ناب انداختست |
|
| |
نغمه‌ی شیرین مرغان سحر |
|
شور در مستان خواب انداختست |
|
| |
عندلیب از عشق گل در بوستان |
|
ناله‌ی چنگ و رباب انداختست |
|
| |
شرم بادا لاله را! تا از چه روی |
|
پیش ترک من نقاب انداختست؟ |
|
| |
بر سر خوان غمش در هر طرف |
|
از دل بریان کباب انداختست |
|
| |
ترک من تیری نیندازد خطا |
|
خود چه گفتم؟ کی صواب انداختست؟ |
|
| |
سرو مرد قامت او نیست، لیک |
|
خر بسی خر در خلاب انداختست |
|
| |
عشقبازان در بهشتند،اوحدی |
|
زهد ما را در عذاب انداختست |
|
| |
زود پوسد جامه‌ی پرهیز ما |
|
کین قصب بر ماهتاب انداختست |
|
