اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/صبا، رمزی بگو از من به دلداری که خود داند

by اوحدی مراغه‌ای

	صبا، رمزی بگو از من به دلداری که خود داند			و گر گوید: کدامست این؟ بگو: یاری که خود داند
	مگو: از فرقتت چونست شیدایی که خود بیند؟			مگو: از حسرتت چون شد گرفتاری که خود داند
	اگر چشمش ترا گوید: ز عشق کیست درد او؟			بگو: رنجور بود از بهر بیماری که خود داند
	حدیثی گر دراندازد که: بی‌من چون همی سازد؟			بگو: بی‌دوست چون سازد؟ طلب‌کاری که خود داند
	ز رویش گر خطاب آید که: هستش میل من یا نه؟			تو پیش زلف غمازش بگو :آری ،که خود داند
	دهانش گر نهان گوید که:من با او چه کردم؟ گو			بزیر لب: بیازردیش یک باری که خود داند
	و گر پرسد لبم: یاری چه بااو کرد؟ در گوشش			بگو: تقصیر کرد او نیز در کاری که خود داند
	وگر گوید: جفا کارم، که من زو به بسی دارم			بگو: چون اوحدی داری وفاداری، که خود داند