اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/سر عشق از خرد برون باشد

by اوحدی مراغه‌ای

	سر عشق از خرد برون باشد			عشق را پیشرو جنون باشد
	چند گویی که: عشق بدبختیست؟			پس تو پنداشتی که چون باشد؟
	گر تو بر خوان عشق خواهی بود			خورشت خاک و باده خون باشد
	رقت چشم آرزومندان			اثر حرقت درون باشد
	به نصیحت قرار کی گیرد؟			دل ، که از عشق بی‌سکون باشد
	کی به شاخ غمش رسد دستی؟			که نه در زیر این ستون باشد
	اوحدی، گر تو صد زبان داری			عاشق بی‌درم زبون باشد