| | | | | | |
| |
سر دل گویی، ز جان اندیشه کن |
|
در دلش دار، از زبان اندیشه کن |
|
| |
لاف کشف و غیب دانی می‌زنی |
|
از خدای غیب دان اندیشه کن |
|
| |
در زمین از آسمان گویی سخن |
|
ای زمین، از آسمان اندیشه کن |
|
| |
یا ز دین آشکارا شرم دار |
|
یا ز دانای نهان اندیشه کن |
|
| |
ای که می‌خسبی به شبهای چنین |
|
آخر از روز چنان اندیشه کن |
|
| |
تیر فرصت در کمان جهدتست |
|
می‌رود تیر از کمان، اندیشه کن |
|
| |
دل به باد آرزوها بر مده |
|
ناتوانی تا توان اندیشه کن |
|
| |
بهر سود اندر خطرها می‌روی |
|
سود دیدی، از زیان اندیشه کن |
|
| |
گر ندانی رفتن خود را یقین |
|
بنگر و زین رفتگان اندیشه کن |
|
| |
این زمان اندیشه بی‌کارست و فکر |
|
کار خود را این زمان اندیشه کن |
|
| |
اوحدی زین ورطه آمد بر کنار |
|
ای که غرقی در میان اندیشه کن |
|
