اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد

by اوحدی مراغه‌ای

	زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد			رخت خود ازین منزل بردار، که دزد آمد
	دزدست و شب تیره، چشم همگان خیره			گفتیم: مشوطیره، زنهار، که دزد آمد
	این دزد عسس جامه، در گرمی هنگامه			می‌دزدد و می‌گوید: هشدار، که دزد آمد
	دزدان جهان گشته، در خرقه نهان گشته			تا نیک بنشناسد عیار، که دزد آمد
	این طرفه که: دزد آمد، در خرقه به مزد آمد			مزدی بده، از گفتم: بیدار، که دزد آمد
	ای اوحدی، ار با تو نقدیست، به خلوت بر			پس بر درخلوت زن مسمار، که دزد آمد